شادی

در یکی از کتاب های کتابخانه من ( ارزش های زندگی - تالیف و ترجمه ناصر و شهره یوسفی ) از شادی به عنوان یکی از اصول و ارزش های زندگی نام برده شده است. طوری که اگر همه ی دنیا را هم داشته باشیم ولی از شادی غافل باشیم هر تملک و خواسته ای سخت و عذاب آور است.
به همین دلیل من تصمیم گرفتم اولین میوه درخت کلاس مان را شادی نام بگذارم و شادی واقعی را برای بچه ها تعریف کنم، شادی که فقط داشتن لبخند و یا خنده‌ی بی خبری نیست بلکه سهیم شدن با دیگران در همه ی تجربه های خوب زندگی است.

به همین خاطر با اهداف :

- توانا کردن کودکان در شناخت احساس های خود

- شناخت راههای عملی برای شاد کردن لحظه های زندگی

- توانمند کردن کودکان در شاد کردن دیگران
کارمون رو شروع کردیم :

مطابق معمول آغاز با پرسش از خود بچه ها و درگیر کردن اونها در فرآیند یادگیری گذشت

نکات خوبی هم در جمع بندی و تکمیل مطالب حاصل شد، مثل :

( شادی زمانی است که با دوستان مان لحظه های خوبی داشته باشیم ) یا ( ما می‌توانیم با حرف ها و رفتارمان دیگران را شاد کنیم ) و این یکی که بیشتر از همه من دوست داشتم! اونقدر که تصمیم گرفتیم روی تابلو اعلانات کلاس بنویسمش! (شریک شدن در وسایل زندگی و یا امکانات خود با دیگران نیز شادی آور است )...
بعد از بحث داستانی مرتبط با بحث خواندیم و در نهایت هم مطابق قولی که داده بودم رفتیم با بچه ها توی حیاط نشستیم و با آبرنگ نقاشی کردیم...
خلاصه عزیزانم جاتون خالی نباشه ما سعی کردیم تو کلاس خودمون دست کم ساعتی را به شادی بگذرانیم و هفته ای رو به شادی نام گذاری کنیم شاید این طوری بچه های ما از الان یاد بگیرند که شادی منوط به امکانات ویژه و زندگی مجلل نیست...
من که امیدوارم نسل شادتری تربیت کنیم لطفا شما هم نظرتون و با من در این باره در میون بگذارید.